آشنایی با انواع فناوری‌های شارژ

فناوری‌های مختلفی برای شارژ باتری گوشی هوشمند شما وجود دارد که در حالات باسیم و ‏بی‌سیم خلاصه می‌شوند. امروزه محصولاتی در بازار عرضه می‌شوند که جدا از پشتیبانی از حالات ‏مختلف شارژ شدن، امکان شارژ معکوس نیز دارند که بتوانند دستگاه دیگری را با اتصال کابل ‏شارژ کنید. ‏

انواع فناوری شارژ
 

امروزه میزان تولید گوشی‌های هوشمند با‌ صفحه‌نمایش‌های بزرگ که در ساخت آن‌ها از پردازنده‌های قدرتمند استفاده می‌شود، در حال افزایش است. در نتیجه شرکت‌های سازنده این گوشی‌ها نیازمند یک منبع تغذیه قدرتمند هستند و پیشرفت‌ فناوری‌های شارژ کردن گوشی‌های تلفن‌‌همراه می‌تواند نقش موثری در راضی کردن کاربران در مواجه شدن با این معضل داشته باشند. با موبایل 140 همراه باشید.

شارژ با کابل
 

تقریبا تا چند سال گذشته برای شارژ کردن هر گوشی و گجت حتما باید از کابل و شارژر خود آن دستگاه استفاده می‌شد؛ اما امروزه با استفاده از کانکتور‌های استاندارد این مشکل برطرف شده است. تا به‌ حال دقت کرده‌اید که برخی از شارژرهای دیواری از بعضی دیگر قوی‌تر هستند. اصول کار‌ شارژرهای سیمی این گونه است که توان الکتریکی از طریق شارژر به‌ کابل USB و سپس به‌ باتری دستگاه متصل به آن می‌رسد.

توان الکتریکی در واقع ترکیبی از ولتاژ و جریان است. همه شارژر‌ها دارای توان 5 ولت هستند و دارای جریان‌های 1 الی 2 آمپر، به‌ عنوان مثال یک گوشی را که شارژر 1 آمپری دارد، می‌توان با شارژر 1 آمپری یا 2 آمپری یک گوشی دیگر را شارژ کرد.
با همه این تفاسیر بهتر است برای شارژ نگه داشتن دستگاه خود از شارژر اصلی دستگاه استفاده کنید، سپس با شارژری از برند همان گوشی و نهایتا از شارژر سایر برند‌ها استفاده کنید.

شارژرهای بی‌سیم
 

در حالت شارژ بی‌سیم با توجه به‌ کلمه بی‌سیم دیگر نیازی به اتصال کابل نیست و تنها کافی است در صورت پشتیبانی از شارژ بی‌سیم، گوشی خود را برروی یک پد مخصوص شارژ بی‌سیم قرار دهید تا از روش القای مغناطیسی گوشی شما را شارژ شود. در سیستم شارژ‌های بی‌سیم، دو سری سیم‌پیچ وجود دارد، یکی از این سیم‌پیچ‌ها انرژی را به‌ میدان مغناطیسی تبدیل می‌کند و می‌تواند به‌صورت بی‌سیم این انتقال شارژ را انجام دهد و سیم‌پیچ دیگر هم این میدان شناور را به‌ میدان انرژی تبدیل می‌کند و در واقع می‌توان گفت که این سیم‌پیچ‌ها به‌ عنوان یک مبدل حضور داشته باشد.

درحال حاضر، استاندارد‌های Qi و Air Ful دو استاندارد اصلی برای شارژرهای وایرلس است. استاندارد Qi از بزرگ‌ترین و پرطرفدار‌ترین استاندارد‌های شارژ بی‌سیم هستند که این استاندارد در جدیدترین گوشی‌های اپل و سامسونگ و حتی ال‌ جی می‌توان مشاهده کرد.
استاندارد AirFul مجموعه‌ای از دستگاه‌‎‌ها را معمولا با برند Power Mat عرضه می‌کند. دو تکنولوژی Qi و Air Ful هیچ‌گاه با یک‌دیگر سازگار نیستند و این یعنی اگر یک گوشی با استاندارد Qi شارژ می‌شود نمی‌توان از پنل‌های Air Ful برای شارژ آن استفاده کرد.

مزایا شارژ وایرلس
 

نبود کابل در زمان شارژ و نبود درگاهی در فریم گوشی که کمک می‌کند، میزان گرد‌ و غبار به‌ مقدار قابل توجهی کاهش یابد.

معایب شارژ وایرلس
 

انتقال شارژ در این فناوری به راحتی امکان‌پذیر نیست و دستگاه‌هایی که دارای بخش پشتی فلزی نیستند و تمامی این دستگاه‌ها دارای پنل پلاستیکی یا شیشه‌ای هستند؛ چرا که وجود فلز در بخش پشتی باعث رسانایی بیش از اندازه شده و سبب افزایش خطر برق گرفتگی می‌شود.
کم بودن سرعت شارژ از مواردی است که کمی اذیت‌کننده می‌باشد و دلیل این سرعت هم می‌توان نبود رسانایی قدرتمند میان پنل شارژ با بخش پشتی دانست.

فناوری شارژ سریع‌
 

با وجود این‌که گوشی‌های هوشمند در گذر زمان از لحاظ نرم‌افزاری و سخت‌افزاری ارتقا‌های بسیاری یافته‌اند، با‌ این حال باتری، از قطعاتی است که که همواره همانند سایر قطعات پیشرفت داشته و ظرفیت باتری هم جزء این موارد محسوب می‌شود؛ اما مسلما افزایش یافتن ظرفیت شارژ، مشکلاتی را به‌همراه داشت و این مشکل دقیقا همان‌ چیزی بود که انتظار آن را داشتیم؛ سرعت تکمیل شارژ.
کمپانی‌های بسیاری شروع به‌ تولید گوشی‌هایی با ظرفیت باتری بالا شدند و مشکل شارژ شدن آهسته از مواردی بود که کمی آزاردهنده محسوب می‌شد و گوشی‌هایی که ظرفیت باتری بالایی داشتند، اغلب تا 2 الی 3 ساعت زمان می‌برد. از این‌رو نیاز به‌ فناوری بود که بتواند در زمان کمتری آن‌ها را شارژ کند.

امروزه اکثر گوشی‌های هوشمند از باتری‌های لیتیوم‌یونی برخوردار هستند و این باتری‌ها شامل یک الکترود منفی، یک الکترود مثبت و یک یک الکترود میان این دو الکترود می‌باشد.
حال با در نظر گرفتن موارد ذکر شده در این باتری‌ها می‌توان فهمید که در یک دمای متعادل شارژدهی ورودی برای شما فراهم می‌شود.
در واقع به‌ زبان ساده می‌توان گفت که برای شارژ این باتری‌ها نیاز به‌ یک فناوری بود که بتوان به‌راحتی در مدت زمان کمتر آن‌ را شارژ کرد.
هریک از کمپانی‌های مطرح برای دستگاه‌های هوشمند خود از فناوری‌های به‌خصوصی استفاده می‌کنند؛ به‌ عنوان مثال سامسونگ از فناوری Adaptive، وان‌پلاس از Dash Charge، هوآوی از Super Charge، کوالکام از Quick Charge، موتورولا از Turbo Charge و اوپو از VOOC استفاده می‌کنند که با تحقیقات و مقایسه‌های انجام شده فناوری شارژ سری Super Charge کمپانی هوآوی در رتبه نخست تخصصی‌ترین‌ها قرار دارد.

استاندارد‌های شارژ
 

نسل اول از استاندارد‌های USB برخوردار بود و به‌ دستگاه‌های هوشمند اجازه دریافت انرژی با حداکثر توان 2.5 وات را می‌دادند. بعد از مدت کوتاهی این USBها جای خود را به USB 3.0 دادند که می‌تواند انرژی حدودی 4.5 وات را به‌ گوشی‌های هوشمند وارد کند.
اما بعد از آن نوبت به حضور سوکت‌های MicroUSB بود که بتواند به‌گوشی هوشمند شارژ 10 وات وارد کند. بعد از MicroUSB، سوکت‌هایی تحت عنوان USB-C وارد گوشی‌های هوشمند شد که می‌توانست حداقل توان 15 وات را به‌گوشی‌های هوشمند وارد کند.

استاندارد Quick Charge از برند کوالکام
 

کمپانی کوالکام از اولین شرکت‌هایی بود که توانست استانداردی برای شارژهای سریع فراهم کند. این شرکت در سال 2013 هنگامی که تراشه SnapDragon 600 را عرضه کرد، همراه با آن مردم را با شارژ سریع خود یعنی فناوری Quick Charge  آشنا کرد.
این نسل توانسته تقریبا تا توان 10 دلار را وارد گوشی‌های هوشمند کند. نسل بعدی این فناوری توانست توان 18 وات را به‌ کاربران عرضه کند.
در سال 2016 سومین نسل از این فناوری عرضه شد که توانسته 20 وات توان مفید را به‌ گوشی‌های هوشمند وارد کند. در نهایت نوبت به توان قدرتمند دیگری از کمپانی کوالکام بود و این شرکت در سال 2017 از استاندارد Quick Charge 4.0 رونمایی کرد که می‌توانست سرعت شارژ را تا توان 27 وات افزایش دهد و در آخر استاندارد Quick Charge 4.0+، استانداردی بود که از سوکت‌های USB PD 3.0 می‌کرد و می‌توانست تا 3 آمپر جریان را درون خود قرار دهد.

استاندارد Oppo VOOC
 

این استاندارد برای اولین‌بار در سال 2014 همزمان با رونمایی اوپو از گوشی Find 7 معرفی شد و می‌توانست تا 3 آمپر جریان مفید وارد گوشی‌های هوشمند کند. درحال حاضر این کمپانی وان‌پلاس از این استاندارد استفاده می‌کند و آن‌ را با نام Dash Charge وارد گوشی‌های هوشمند کرده است.
کمپانی اوپو در سال 2018 فناوری تحت عنوان Super VOOC را با گوشی Find X Lamborghini را معرفی کرد که می‌توانست تا 50 وات سرعت شارژ به‌ شما ارائه دهد.

استاندارد شارژ Super Charge
 

در سال 2017 کمپانی هوآوی گوشی میت 10 خود را با فناوری شارژ سریع  معرفی کرد که قادر بود جریان 4.5 آمپر را ارائه دهد و دستگاه بعدی این شرکت دارای همین فناوری بود و توانست بیشتر از 50 وات را دریافت کند.

استاندارد PD یا Power Delivery
 

شرکت محبوب کوالکام که سابقه درخشانی در تولید پردازنده‌های اسنپ‌دراگون دارد، چند سالی است که پروژه فناوری شارژ سریع کوالکام Power Delivery را ایجاد کرده و هر ساله سعی در بهبود آن دارد.
این فناوری باعث می‌شود دستگاه‌های الکترونیکی مانند گوشی و لپ‌تاپ برق بیشتری را به صورت کنترل‌ شده دریافت کنند و در نتیجه سریع‌تر شارژ شوند.
این فناوری با تکنولوژی‌های اخیر می‌تواند به‌صورت مستقیم تا 240 وات جریان را درصورت پشتیبانی وارد گوشی‌های شما کند.

جمع‌بندی
 

ما در این مقاله انواع شارژ‌های سریع را به‌ شما معرفی کردیم و با تمامی فناوری‌ها آشنا شدیم. در این میان باید اعلام کرد که تمامی این فناوری‌ها به پشتیبانی گوشی‌ شما از آن‌ها برخوردار است و باید متناسب با گوشی هوشمند خود و فناوری‌های آن، شارژر را متصل کنید.

عرفان صابونیها